Gisteren hadden we de 10 minutengesprekken en zoals altijd, lopen die bij ons steevast uit. Tja, we hebben nu eenmaal kinderen met leermoeilijkheden. Na de kerstvakantie krijgen we voor beide weer een gesprek.
Veronica heeft vermoedelijk dyscalculie. Dat is (zeg maar) dyslexie, maar dan op rekengebied. Dit zal wel kloppen: mijn moeder heeft het, ik heb het en zelfs Femke heeft het. Die kreeg gisteren te horen, dat ze wiskunde in het vervolg met een remedial teacher gaat krijgen.
Verder doet Veronica het prima, maar het rekenen, ook na het over doen van vorig jaar dus, blijft een groot probleem. Ze wordt volgend jaar (wel dit schooljaar) getest. Of ze dan hier op school blijft (met behulp van bijv een rekenmachine, dat mag dan) of dat ze toch naar een speciale school gaat, dat moeten we nog bekijken.
Lucas heeft taalproblemen. Ja, dat is ons wel bekend ja . Zijn hoofd zit vol met dingen, die er uit moeten (ook dat is ons bekend ), hij gaat wel beter mee, dan vorig jaar, maar groep 3.. dat zit er waarschijnlijk niet in. Weer niet in dus, want hij doet 2 nu voor de 2e keer.
Hij praat soms wartaal voor de juffen. Dit is in het ziekenhuis onderzocht, toen hij kleiner was: tijdens geboorte heeft hij zuurstofgebrek gehad en een kleine hersenbloeding. Het is dus lichamelijk bij hem. Hij hoort het goed, gaat goed zijn hersenen in, wordt daar verbasterd en komt er dus ook op een vreemde manier uit. Maar zélf denkt hij, dat hij het goed uitspreekt. Logopedie gaat hem ook niet meer helpen. Dat had de logopediste in het ziekenhuis (waar hij 2x in de week heen ging) al gezegd. “Beter dan dit wordt het niet en het is al enorm knap wat hij nu kan!” Ik zeg wel eens:“De ene mist een voet bij geboorte en loopt daardoor moeilijk en Lucas heeft iets met zijn spraak door zijn geboorte en praat daardoor wel eens onbegrijpelijk.”
Maar met andere dingen is hij enorm goed. Zo tekent hij in 3d. Dat klopt wel, hij tekent waanzinnig goed (met een hand die bij de geboorte een verlamming had en met fysio goed kwam ). Bij hem zit er veel diepte in zijn tekeningen. Ook dat hij in veel details tekent en denkt, dat schijnt heel byzonder te zijn voor zo'n 6 jarige kleuter. Ook maakt hij de moeilijkste puzzels heel snel en heel makkelijk. Hij WILT ze niet maken, dus wordt hij er soms achter gezet: de juffen zijn verbaasd om te zien hoe gemakkelijk hij dat soort dingen doet. Achteloos maakt hij ze allemaal…
Het onthouden van dingen, dat kan hij moeilijk. Althans, op taalgebied. Hij kan geen Sinterklaasliedjes onthouden (en heus we zingen ze wel met hem), hij kan geen versjes of rijmpjes onthouden. Dat gaat wel een probleem vormen in groep 3. Ook hij zal getest worden. Ze verwachten dat hij volgend jaar niet meer op de gewone basisschool start, maar op een speciale.
Tja…we hadden het van Lucas verwacht. In eerste instantie zou hij naar een speciale school gaan, maar bleek “te goed” te zijn en ging dus naar de gewone basisschool. Als we zien wat hij allemaal kan en doet … Geen klachten van onze kant hoor . Hadden dit niet verwacht, toen hij nog een baby was. We vroegen ons toen af, of hij zich ‘normaal’ zou gaan ontwikkelen, of hij ooit zou kunnen praten etc. Dus dat hij dit allemaal gewoon doet en kan, daar zijn we heel blij mee. Laat hem maar schuiven, hij komt er wel.
Veronica en dr rekenprobleem. Ik vind het jammer voor haar, dat ze dit heeft. Eerlijk. Ik weet hoe moeilijk het op school kan zijn. Eenmaal op het voortgezet onderwijs ging het bij mij redelijk met rekenen. Ik had daar een rekenmachine, dat scheelde al veel. De basisschool was een crime op dat gebied. Tegenwoordig kunnen ze er meer mee, maar dan moet het wel eerst een naam hebben. Marcel en ik hopen dan ook, dat ze er vlot mee gaan starten, want echt hoor..het is erg zwaar als het je niet lukt en je doet zo goed je best. Dyslexie is een begrip, wat velen wel kennen, of van gehoord hebben, dat wekt begrip, maar dyscalculie roept eerder :“Eh watte? Wéér iets nieuws..” op.
Terwijl je daar ook mee kunt werken, alleen met wat meer handvatten.
Ik kan de tafels nog steeds niet, ik kan slecht delen, op en aftrekken? Ja hoor, maar dan wel met ezelbruggetjes die ik mij eigen gemaakt heb . Enne…mijn vingers zijn nog altijd mijn beste rekenmachientjes soms . Veronica mag dat niet. Tenminste, zolang ze nog niet getest is. Laten we dus maar hopen, dat het snel zal gebeuren. Op taalgebied gaat ze er uit springen. Dat gaat heel goed, ze vindt dat ook erg leuk en stort zich daar ook op. Precies dr moeder, want ik had precies hetzelfde als kind . Zo herkenbaar allemaal.
Dus zo staan we er hier nu voor. Volgend jaar gaan ze waarschijnlijk beide naar spec ow. We gaan ons alvast (of eigenlijk deden we dat al ) voorbereiden.
Hoe zijn de 10 minuten gesprekken bij jullie gegaan?
gr Monique